Afrika aslanı - sadece kaplan boyutunda ikinci olan güçlü bir avcı. Antik çağlardan beri, aslanların gücü doğanın hayvan krallığında tanınmıştır. Armaları, bayrakları, heykelleri üzerindeki imgeleri gücü ve gücü simgeliyor. Ne yazık ki, günümüzde doğanın kralı bile yardıma ihtiyaç duyuyor, insan tarafından tamamen tahrip edilmekten korunmalı.
Görüşün ve tanımlamanın kökeni
Fotoğraf: Afrika Aslanı
Afrika aslanı, büyük kedilerin alt ailesinden panter cinsinin canlı bir temsilcisi olan yırtıcı, büyük bir memelidir. Tüm aslanlar Asya ve Afrika'ya ayrılabilir, ikinci gruptaki kişilerin boyutları ise daha etkileyici. Bu tür Afrika'da yaklaşık 1 milyon yıl önce gelişti. İtalya'daki Avrupa bölgesinde, yaşlarının yaklaşık 700.000 yıl olduğu tahmin edilen eski mineraller bulundu.
Uzmanlar, Afrika aslanlarının birkaç alt türünü tanımladı:
- Barbar aslanları veya Kuzey Afrika olanlar özellikle büyük boyutlarıyla ayırt edilir, ancak vahşi doğada artık insan tarafından tamamen yok edildiklerinden ortaya çıkmazlar. Dünyadaki hayvanat bahçelerinde yüzlerce Barbar aslanı bulunur, ancak artık safkan olarak adlandırılamazlar;
- Erkekleri çok uzun bir yele ile karakterize edilen Masai aslanları;
- Senegalli, tüm Afrikalı olanların en küçük aslanı, Asya türlerine en çok benzeyen bu türdür;
- Kongolu - Uganda'da yaşıyor;
- Kuzeybatı Afrika aslanları, çok açık renkli olan büyük bir alt türdür;
- Transvaal aslan - etkileyici boyutlarda, uzun pençelerde farklılık gösterir;
- Afrika ve Asya aslanları arasındaki genetik farklılıklar, farklı insan ırkları arasındaki genetik farklılıklardan daha önemli değildir.
Görünüm ve özellikleri
Fotoğraf: Bir Afrika aslanı neye benziyor?
Bu tür kedilerin temsilcileri, cinsiyetteki dışsal farklarla karakterize edilir. Erkekler, 40 santimetreye kadar uzayabilen daha büyük bedenler ve uzun yemyeşil yeleler ile ayırt edilir. Bazı alt türlerde, saçlar sadece başlarda değil, boynunda, göğsünde de büyür, bazen tek bir büyük yele oluşturur. Senegalli aslanlar çok seyrek ve kısa saça sahiptir. Tüm aslanlarda kuyruk, içinde kavisli küçük bir kemik bulunan küçük bir püskül ile dekore edilmiştir.
Aslanların gövdesi kaslı ve çok esnektir. Vücut büyüklüğü ve ağırlık alt türlere bağlıdır. Resmen kaydedilen maksimum ağırlık, vücut uzunluğu 3,6 m'den fazla olan 370 kg'dı, erkeklerin ortalama ağırlığı 180-220 kg arasında ve dişi yaklaşık 130-150 kg arasında değişiyor. Çıldırmış dişilerde kuyruklar hariç, kadınlar uzunluğu iki metreden biraz az olan 80-90 cm'ye ulaşır. Erkeklerin boyu, uzunluğu 2.5 metre olan 120-125 cm'dir.
Aslanlar, karanlığa mükemmel bir şekilde uyarlanmış yeterince büyük gözlere sahiptir. Yırtıcı kedilerin çeneleri çok güçlüdür, kenarları hareketsizdir. Öndeki büyük dişler aslan avı sırasında etkili bir silahtır, et parçalarını sökmek için tasarlanmıştır. Kedi ailesinin tüm temsilcileri gibi, aslanlar da asla yiyecek çiğnemez, bütün parçaları yuturlar. Aslan dili, özel bir yumuşatıcı kaplama ile pürüzlüdür; avcı, yiyeceklerin emilmesi sırasında kemikleri etten ayırdığı gibi, yıkama sırasında kene ve pire yakalar.
Aslanların rengi alt türlere bağlı olarak biraz değişebilir. Hem süt-bej renginde hem de açık kahverengi gövde renginde, neredeyse siyah bir yele olan bireyler var. Albino aslanlarının doğumunun bilinen vakaları vardır.
Artık Afrika aslanının neye benzediğini biliyorsunuz. Nerede yaşadığını görelim.
Afrika aslanı nerede yaşıyor?
Fotoğraf: Doğada Afrika aslanı
Yaklaşık 10 bin yıl önce, Afrika olanlar dahil aslanlar, insanlardan sonra en çok sayıda memeliydi. İki yüzyıldan fazla bir zamanda, yaşam alanları önemli ölçüde azaldı. Orta Çağların başlarında, Afrika aslanının tüm alt türleri, yağmur ormanları ve çöller hariç, Afrika'nın hemen hemen her yerinde bulunursa, bugün avcılar Sahra'nın güneyinde kalmıştır.
Afrika aslanları yaşıyor:
- Afrika kıtasının batı ve kuzeybatı kısımlarında;
- Güneydoğu'da, Afrika'nın doğusunda.
İlginç gerçek: Karakteristik bir kükreme kedi ailesinin dört türünün de bir özelliğidir, ancak aslan en korkutucu ve en gürültülüdür ve bir rock konserinin hacmine benzeyen 115 desibele ulaşır. Aslan kükremesi 10 kilometre boyunca duyulur, titreşimi bir toz bulutu çıkarabilir.
Savanlar, yırtıcı Afrika kedilerinin en sevdiği habitatlardır. Bazen bu avcılar ormana gidebilirler. Hayvanlar daima, gizli memelilerin sulama yerine geldiği bazı depolara yakın durur ve avlarının ana yeri burasıdır.
Esaret altında, Afrika aslanları kendilerini iyi hissediyorlar, özellikle açık hava kafeslerinde yavruları oldukça kolay veriyorlar. Uygun bakım ve beslenmeyle, 20 yıl kadar yaşayabilirler ki bu, vahşi ortamdan çok daha fazladır.
Afrika aslanı ne yer?
Fotoğraf: Afrika yırtıcı aslan
Afrika avcıları büyük zebralar, öküz kuşları, Afrikalı warthogs, sürüngenler ve kemirgenler, kuşlar da dahil olmak üzere çeşitli küçük hayvanları avlarlar. Kedi ailesi temsilcileri, diğer küçük avcılardan av almak, leş almak istemiyorlar.
Aslanlar alacakaranlıkta ve gece küçük gruplar halinde avlanmayı tercih eder. Kurbanı yukarıdan zıplarlar ve hemen boğazı kazarlar, avını mümkün olduğu kadar çabuk yere getirmeye çalışırlar. Avlanma vakaların sadece yarısında başarılı bir şekilde sona ermektedir. Aslanlar fizyolojik özelliklerinden dolayı uzun mesafeler çalıştırmazlar - büyük bir kaslı vücuda göre çok küçük ve zayıf bir kalbe sahiptirler.
Bazen aslanlar birkaç gün boyunca aç kalırlar. Her gün, her birey en az 7-9 kg ete ihtiyaç duyar. Her fırsatta isteyerek su içiyorlar, ancak yeterli değilse, gerekli sıvı gıdadan alındığından, onsuz 4-5 güne kadar sürebiliyorlar. Sadece dişilerin esas olarak avlanmasına rağmen, erkekler önce yiyeceği, sonra dişi aslanları ve gençleri emer. Yemek süreci, dövüşlerde ve hırıltılarda her zaman çok gürültülü olur.
Eğer kurban çok büyük ve güçlü bir erkekse avcıya katılabilir ve dişi aslanlara yardım edebilir. Henüz kendi gururu olmayan bekar erkekler yalnız avlanmaya başlıyor, ancak etkileyici yele yüzünden kadınlar kadar etkili değil, bu nedenle genellikle daha hafif ve daha küçük avları seçiyorlar.
Karakter ve yaşam tarzı özellikleri
Fotoğraf: Kırmızı Kitaptan Afrika Aslanı
Dişi aslanlar erkeklerden daha uzun yaşar. Güçlerinin zirvesindeki aslanlar, 5-10 yaşları arasındadır, aktivitelerinin yaş sınırına ulaştıktan sonra, erkeklerin çok küçük bir kısmı hayatta kalır. Diğer kedi soyundan Afrika aslanları, gurur veya ayrı bir aile grubunun oluşumunda farklılık gösterir. Gurur genellikle birkaç olgun bireyden ve yavrularından oluşur. Genç aslan yavruları ergenliğe ulaştığında ebeveyn grubu terk eder. Bir düelloda, güçlü ve genç haklarını reddeden eski bir zayıf liderle yeni bir gurur bulana kadar yalnız kalacaklar. Bazı aslanlar hayatları boyunca göçebe kalıyor.
Gururun kendi kuralları var:
- hepsi baş erkeğe itaat eder;
- yabancı erkekler ve yetişkin aslan yavruları sürülür;
- genç dişiler gururta kalır;
- erkekler daima kilometrelerce topraklarını korurlar ki bu da birkaç kilometre karedir;
- dişiler erkeklerin temel değeridir;
- aile bağları gurur ilişkilerinin temelidir.
Afrika aslanları gün batımından sonra en hareketlidir. Avlanmaya devam eden dişiler yavru kedilerle “dadı” bırakıyor. Gün boyunca, aslanlar çoğunlukla dinlenir, erkekler dolaşır ve bölgelerini işaretler. Kendi gururu olan bir erkek, sürekli olarak diğer erkekleri dişilerinden uzaklaştırmak zorunda kalır. Sert kavgalar çok sık gerçekleşir. Gururun başı yıpranmadan ölmediyse, ancak kovuldu bile, o zaman büyük olasılıkla ya çatışmada ya da açlıktan alınan yaralar yüzünden ölmeye mahkum edildi.
Sosyal yapı ve üreme
Fotoğraf: Afrika Aslanı Yavru
Diğer memelilerden farklı olarak, aslanlar yılın herhangi bir döneminde çiftleşir ve bu yüzden sık sık farklı yaşlardaki yavruları olan bir kadın görebilirsiniz. 3-4 yıl sonra dişi aslanlar yavru getirebilir. Aslanlar çok eşelidir ve bir erkek mümkün olduğu kadar çok yavru bırakmak ve genlerini geçmek için gururundan birkaç dişiyle çiftleşebilir.
Hamilelik yaklaşık dört ay sürer. Önemli bir dönemin yaklaşmasıyla dişi aslan yavrularını doğurmak için emekli olur. Dişi aslan, altı hafta boyunca doğmuş olan yavru kedileri gizler ve ondan sonra gururuna yol açar.
Genellikle 3-4 aslan yavrusu doğar. Doğumda en fazla 1,5 kg ağırlığındadırlar. Çocuklar gözlerini 10-11 gün sonra açarlar ve sadece birkaç hafta sonra yürümeye başlarlar. Gururdaki dişi aslanlar neredeyse aynı anda doğum yaparlar, hepsi yenidoğan aslan yavrularını besler, onlarla ilgilenir, bir tür kreş oluştururlar. Sadece bir yıl sonra, çocuklar avlara katılır, yetişkinlerden öğrenir. İki yıla kadar genç erkekler ana aslan tarafından korunur ve sonra kovulurlar.
İlginç: Aslan ailesinin eski başkanı başka bir erkek tarafından mağlup edildiyse, yeni gelen aslan derhal tüm aslan yavrularını öldürür, böylece dişiler mümkün olduğunca erken çiftleşmeye hazır olur. Erkekler dişi aslanları çok nadir öldürürler. Vahşi doğada, dişi aslanların ana erkeklerinin genç bekarları bırakmalarına yardım ettiği zamanlar olmuştur.
Afrika Aslanlarının Doğal Düşmanları
Fotoğraf: Kadın Afrika Aslanı
Yetişkin Afrika aslanları, hayvanlar arasında neredeyse hiç düşmana sahip değildir. Bazen avlanma sırasında yaralanabilir, çünkü yiyecek alma kabiliyetini kaybeder. Eğer bekar bir erkek yaralandıysa, o zaman büyük olasılıkla açlıktan ölecek ve bir gurur ya da dişi aslandan bir aslan ise, diğer aile üyeleri de onlarla ilgilenecek. Afrika aslanının yetişkin bireyleri sadece büyük timsahlara karşı temkinlidir, çünkü onların önünde yırtıcı kediler güçsüzdür.
Aslanlar genellikle erkeklerin çenelerinde ölür, diğer avcılar tarafından saldırıya uğrar. Sırtlanlar genç bireyleri veya yaralı ve hasta yetişkin aslanları öldürebilir. Gururlarda, bazen tehlikeli hastalıkların salgınları başlar, bu da birkaç kişiyi bir kerede veya hatta bütün aileyi mahvedebilir. Enfeksiyonun taşıyıcıları kan emen parazitlerdir.
Avlanmak, Afrika aslanları için büyük bir tehdit oluşturuyor. Avcı tuzağı tuzağına düştüler, bir safari sırasında ateşli silahla öldürüldüler. Bazı turistlerin aslan derisi şeklinde bir av kupası almak için büyük istekleri vardır.
İlginç gerçek: Eski zamanlarda aslanlar, neredeyse tüm Asya'da, Avrupa, Kafkaslar'da bulundu. Zamanla, hepsi avcılar tarafından imha edildi.
Nüfus ve tür durumu
Fotoğraf: Bir Afrika aslanı neye benziyor?
Doğal yaşam alanında, bugün hayvanat bahçesinde 50.000 Afrika aslanı var - yaklaşık 2.000 kişi. Afrika aslanı, Uluslararası Kongre tarafından nesli tükenmekte olan bir tür olarak Kırmızı Kitap'a tanıtıldı. Kuzey Afrika alt türleri zaten insanlar tarafından tamamen yok edildi ve yalnızca hayvanat bahçelerinde bulunabilir.
Mevcut verilere göre, geçen yüzyılın 60'larında, kaçak avcılar Serengeti parkında yaklaşık 20 bin Afrika aslanı öldürdüler. Afrika kıtasındaki altı ülkede, bu zarif hayvanların avlanmasına izin verilir. Dünyanın her yerinden avcılar, aslan nüfusuna ne kadar zarar verdiklerini düşünmeden savana koşarlar.
Aslanların normal şartlar altında insanları avlamamasına rağmen, bazen insan kayıpları vardır. Afrika kıtasında, her yıl yaklaşık yüz kişi, başka bir avın erişemeyeceği, genellikle saldırdığı yırtıcı kedilerin, genellikle hasta veya yaşlı erkeklerin suçuyla ölüyor. Bu gerçek, ayrıca, yerel halkın, aslan gururlarına ateş etmelerine saldırgan bir tepki veriyor.
İlginç bir gerçek: Afrika aslanlarının gururu genellikle yavrularla birlikte 15 kişidir, ancak 40 kişiye ulaşabilir. Asya aslanlarında, kızlar erkek ve dişilere ayrılır ve cinsel olarak olgun bireyler sadece çiftleşme mevsiminde temas eder.
Afrika aslanı bekçi
Fotoğraf: Kırmızı Kitaptan Afrika Aslanı
Milli parkların ve rezervlerin oluşturulması, Afrika aslanlarının korunmasına katkıda bulunur. En önemlisi, Güney Afrika'daki Tanzanya, Namibya ve Kruger Park'taki milli parklar. Bu bölgelerin sınırları dışında aslanlar, hayvanları hayvancılıktan sürüklemeleri nedeniyle insanlar tarafından sıklıkla tahrip olmaktadır. Köy, yırtıcı kedilerin yaşam alanlarına ne kadar yakınsa, o kadar çok kişi vurulur.
Nüfusu etkileyen ana olumsuz faktörler:
- iklim değişikliği;
- çeşitli hastalıklar ve insan aktiviteleri;
- habitat kaybı;
- bir kişiyle çatışmalar.
Batı Afrika'daki bireyler, Orta Afrika aslan popülasyonundan pratik olarak izole edilmiştir ve neredeyse birbirleriyle iç içe geçmemektedir. Coğrafi izolasyon, genetik çeşitliliğin dramatik bir şekilde azalmasına yol açabilir. Bunu önlemek ve gen havuzunu gençleştirmek için, bilim adamları suni tohumlama yöntemlerini kullanıyor. Böyle bir işlem çok zahmetli ve karmaşıktır, ancak henüz başka çıkış yolu yoktur. Bireysel bireyleri başka bir popülasyondan yeni gururlara sokma uygulaması. Bireyler arasındaki çatışmalar genellikle ortaya çıkmaz.
Afrika aslanı Yapay koşullarda oldukça başarılı bir şekilde yetiştirilmiş, ancak uzmanlara göre, o uzun zamandır safkan değil. Çocukluğundan beri her insan bir aslanın neye benzediğini bilir ve zaten şık bir yele ile bir çocuk hayvanların kudretini bilir. Şimdi bu zarif hayvanın kaderi tamamen insan davranışlarına dayanıyor. Afrika aslanının nüfusunun korunup korunmayacağını veya kitaptaki resimdeki, hayvanat bahçesindeki resimlerde görülebilecek olup olmadığını zaman söyleyecektir.
